Pokój w szarym kolorze. Stoi tu tylko jedno łóżko, dość szerokie, wygląda jak na dwie osoby. W kącie stoi pusta szafa, tak samo jak szafka przy łóżku. Nad szafkę jest kilka półek, a w drugiej części pokoju mały stolik i dwa krzesła.

Brunet wszedł powoli do środka. Jego dłonie znajdowały się w kieszeniach, a miecz na plecach. Tuż obok jego nóg do pokoju szybkim krokiem wszedł niewielki lamparci demon, trzymający jego gitarę na grzbiecie.
- Dzięki, Maka - mruknął. Po chwili stworzenie zniknęło.
Podłoga skrzypiała gdy stawiał kroki, mnóstwo kurzu wypełniało pomieszczenie.  Otworzył jedyne dwa okna w całym pokoju i zasłonił je. Położył miecz i gitarę na łóżku, a sam usiadł na brzegu.
Siedział zgarbiony i patrzył tępo w ścianę, jakby to mogło mu wyjaśnić, dlaczego tu jest.

Z nudów znów przywołał Makę. Ta lamparcica była jago ulubionym zwierzakiem, mozna powiedzieć, towarzyszką niedoli.
Była wielkości młodego lamparta, miała czarną sierść w szare plamy. I duże, czarne oczy.

Demon kręcił się po pokoju, nie mogąc usiedzieć w miejscu.
- Co jest Maka? - spytał patrząc na towarzyszke. - Może chcesz wyjść?
Lamparcica natychmiast ulokowała się przy zamkniętych drzwiach. Westchnął.
Wstał niechętnie i założył pochwę z mieczem na plecy. Otworzył drzwi i wyszedł razem z Maką u nogi.

z.t

Rzucił miecz na stół i upadł na łóżko.

- Boli... - mruknął.
Powinienem znaleźć jakąś lecznice czy coś... tabletki na ból głowy.
Wyszedł w towarzystwie Maki.

Gdy doszedł do domku Hadesa znów rozbolała go głowa... wziął tylko prysznic, dwie tabletki i położył się spać...

Gdy spał pojawiła się Maka i zasnęła w nogach jego łóżka.

Nie było trudno odnaleźć jego dom.. Zapukała..
- Tadashi..? - spytała cicho.

On spał głęboko... ale Maka poderwała się i zaczęła skrobać w drzwi...

Otworzyła drzwi i weszła.. Spojrzała na śpiącego chłopaka.. Ojeju.. Pogłaskała Make.
- Możesz go obudzić..? - spytała cicho.

Maka wtuliła łeb w jej dłoń, a potem po prostu na niego wskoczyła. Wydał z siebie zduszony przez poduszkę jęk.
Był przykryty kołdrą, tylko jedna jego noga i ręka wystawały.

Kuro się dołączył i zaczęli skakać po Tadashim. Usiadła na podłodzę obok łóżka i patrzyła tylko.

- Spieprzaj, Maka... - warknął i zepchnął z siebie lamparcice, a c za tym idzie Kuro też. Usiadł na łóżku i przeciągnął się... wtedy ją zauważył. - Co ty tu robisz...?
Jedyne co miał na sobie to bieliznę i dżinsy z wczoraj.

Patrzyła na niego tym samym smutnym wzrokiem którym patrzyła na wszystko.
- Przyszłam oddać Ci kurtkę..

Znowu jest smutna...
- Nie musiałaś...
Wstał i zaczął szukac jakiejś koszulki by zakryć swój nagi i świetnie umięśniony tors.

Ale powiedzmy sobie szczerze.. Przystojny to on jest! Zarumieniła się lekko i odwróciła szybko głowę..
Kuro zawył i skoczył ku Maki.

Wyciagnął z szafy czarna koszulę i szybko ją założył. Źle zapiął guziki... potem podwinął rękawy do łokci.

// Rozepnij i zapnij dobrze :puppy: //

- Źle je zapiąłeś..
Wstała i podeszła do niego. Rozpięła mu szybko.

- Huh...? - spojrzał na nią zdziwiony i nieco zaskoczony.

Napatrz się na jego klatę muah. Zadrżała spuszczając głowę i rumieniąc się. Zapięła mu koszulę dobrze.
- I już. - odsunęła się.

- Dzięki... - mruknął.
Wziął od niej w końcu kurtkę i rzucił ją na łóżko.

- To ja już pójdę.. Chodź Kuro.. - powiedziała ruszając ku drzwią.

- Czekaj... - złapał ją za nadgarstek. - Mogłabyś mi pomóc...? Nie za bardzo się odnajduje... a chciałbym dojść do Wielkiego Domu.

Spojrzała na niego.
- Hai.. Pewnie.. - powiedziała cicho.

Puścił ją.

Kuro znowu bawił się z lamparcicą.

- To prowadź...
Wziął tylko miecz. Nie ruszał się bez niego.

// A śniadanie? xD //
- Kuro.
Poszli.
z.t

// No idziemy xD //
Wyszedł za nią z Maką.

z.t